neoformalistyczne typy poemiksów

pszren

znamy dialoggo, znamy poemiksy paleolityczne, silvette czy inne poemiksy, gdzie wykorzystywana jest konkretna forma literacka. warto zwrócić uwagę na formę haiga. nie chcę poruszać tutaj tematu vlepek (które też mają często pewne określone ramy literackie), chociaż z pewnością zagadnienie jest dużo szersze niż tylko te przykłady.

myślę że to już nie jest wyłącznie "poezja ilustrowana", często rysunek zmienia znaczenie, czyli wchodzimy w sferę poemiksu. moim zdaniem wiele tu można znaleźć ciekawych rzeczy, i tworzyć jeszcze wiele innych.

co o tym sądzicie? czyż poemiksy w formie haiga nie są ciekawe, przynajmniej niektóre? jakie jeszcze formy dało by się stworzyć?

Rybb

Niektóre z tych orac są ciekawe i nastrojowe, ja osoibiście będe bronił poetyckości i komiksowości poemiksu, sama grafika i tekst to nie poemiks i to już rozważaliśmy. Kazdy z nas decyduje o doborze elementów z jakich powstają jego poemiksy, sądzę, że należy dbać by chociaż w niewielkim stopniu były zarówno poetyckie jak i komiksowe. Pracuje powoli nad poemiksem klasycznym, jak sobie go w duszy nazwałem. Wkrótce zaprezentuję. Sama forma haiga to bardzo ciekawe zagadnienie i zgadzam się, ze jest w pewnym stopniu pokrewne z naszymi działaniami i dązeniami.

pszren

też zgadzam się, że nie każde połączenie grafiki i tekstu tworzy poemiks, nawet kiedyś byłem bardziej rygorystyczny od Ciebie Smile

. w końcu to Ty pociągnąłeś poemiks w stronę tekstów na malunku, kiedy ja się upierałem przy dymkach. praktyka poemiksu poszła w tę stronę, najlepiej jest po prostu dawać dobre przykłady, a raczej nie ograniczać czyjejś twórczości czy nie mówić, że tylko jeden typ poemiksu jest poemiksem.

myślę, zgadzając się z Tobą, że coś w tym jest, co więcej, sądzę że powinniśmy wiele jeszcze tutaj poszukiwać. pamiętam jak przywoziłem z Ameryki wiersze neoformalistyczne, wyśmiewano i krytykowano mnie wtedy, a teraz jednak wiele osób tak pisze. no cóż.

jak najbardziej myślę, że warto tworzyć arcydzieła mainstreamu poemiksowego, jak najbardziej klasyczne poemiksy. wracać do istoty rzeczy, ale też widzieć dorobek tych kilku lat. o wielu rzeczach pisałem, do których ludzie teraz wracają, chyba kiedyś nie czytali albo nie rozumieli. w każdym razie trzymajmy się, myślę że bardzo ważne jest, żebyśmy się komunikowali, rozumieli, szanowali i pomagali sobie nawzajem. może warto pomyśleć o jakiejś antologii form zbliżonych do neoformalizmu?

I.Inni mówił o eposie poemiksowym. to by było wielkie wyzwanie! pisałem w końcu eposy, jakby to solidnie przemyśleć, to może to byłaby jedna z właściwych dróg?

może warto spojrzeć pozytywnie, ja chciałbym trochę stworzyć właśnie w tym stylu poemiksów, znaczy się neoformalistycznych. jak w dialoggu, tylko wymyślając jeszcze inne formy literackie, i łącząc to w inny sposób z komiksem. czyli np. zamiast bohaterów dałbym dwa dymki albo coś takiego Very Happy

. no i zachęcam również wszystkich zainteresowanych do takich działań.

czyli, wracając do neoformalizmu. myślę że jest wiele typów poemiksów, które sięgają do ściśle określonych form. czasem to jest styl konkretnego twórcy, czasem po prostu jeden cykl. jednakże, gdybyśmy stworzyli jakąś superciekawą formę, i konsekwentnie ją tworzyli, to byłoby coś wspaniałego!

pszren

jeszcze o formie haiga: moim zdaniem warto się czasem inspirować tą zwięzłością, minimalizmem i perfekcją zarazem, z drugiej zaś strony - jeśli ktoś ma taką potrzebę - można tworzyć formy analogiczne, określać neoformalistycznie, jak dana forma ma wyglądać i tworzyć serie.

ale na razie trochę przykładów haigi:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]